Waarom ik dol op drijfveren ben

Iedereen heeft ze, al moet je ze soms even zoeken. Drijfveren. Redenen waaróm je iets doet. Waarom je een hobby uitoefent, dol bent op uit eten gaan of alles van een specifieke vogelsoort weet.

In de loop van de jaren heb ik heel veel mensen met boeiende drijfveren en intrinsieke motivatie gesproken en gezien. Leergierige collega’s, gepassioneerde geïnterviewden. Specialisten op onderzoeksgebieden waar ik nog nooit van had gehoord (er zijn mensen die alles weten over scheepswrakken in de Waddenzee, ondernemers die zich jaren vastbijten in de ontwikkeling van een kunststof fiets en studenten die al op hun 17e weten dat ze later bestuurskundige willen worden.)

Leuk. Leuk. Maar waarom word ik nou zo enthousiast van deze bezieling? Nou, om deze redenen:

• Drijfveren werken aanstekelijk.
  Ooit naar iemand geluisterd die een uur kan spreken over één heel klein specifiek onderwerp? Jan Wolkers in zijn eigen tuin gebiologeerd naar een lieveheersbeestje (schitterend beestje) zien kijken? Een passie werkt aanstekelijk. Dan wil je toch onmiddellijk ook met je eigen hobby’s aan de slag?
• Motivatie is voor iedereen verschillend, gelukkig maar.
  Waar de één z’n bed niet voor uitkomt, daar kun je een ander midden in de nacht voor wakker voor maken. Geruststellende gedachte.
• Ze beginnen vaak met een mooi verhaal, een sprekende anekdote.
  Je kunt van een drijfveer vaak terugbrengen naar een specifieke gebeurtenis. Het moment ‘waarop het allemaal begon’, het ‘vuur werd aangewakkerd’ of ‘het allemaal anders werd’.

Vraag eens wat vaker naar het waarom.
Dan kom je zelf vaak automatisch ook weer in beweging.